een Kamer naar het hart
Hera Chan
een Kamer naar het hart is een eerbetoon aan bouwers en strijders. De onafhankelijkheid van Suriname in 1975 – toevallig hetzelfde jaar dat de Appel als stichting werd ingeschreven – luidde een nieuw tijdperk in van coalitievorming, waarbij emancipatiebewegingen zichtbaar werden die al honderden jaren in Nederland en de door Europa bezette en gekoloniseerde gebieden in ontwikkeling waren. Nu heeft de eerste politieke partij in Europa die werd opgericht door een zwarte vrouw een zetel in de Tweede Kamer. Verzet neemt monumentale vormen aan met nieuwe werken van Farida Sedoc en Lidwien van de Ven, die een scenografie vormen voor een schaduwkabinet; een oproep aan de vertegenwoordigers onder ons.
Uit een reliëf met de titel Peace komen vier geketende mannenfiguren tevoorschijn, als een belichaming van het lijden tijdens de Tweede Wereldoorlog, en aan weerszijden van deze figuren staan twee leden van het Nederlandse verzet: Links het verzet van de intelligentsia en rechts dat van de arbeidersklasse. Het Nationaal Monument op de Dam is sindsdien getuige van een voortdurende reeks van historische bezettingen, tegenstrijdige manifestaties en het ontstaan van potenti le geschiedenissen. Op 1 juni 2020 zouden naar schatting 500 mensen op de Dam bijeenkomen uit solidariteit tegen anti-zwart geweld en om te rouwen om de moord op George Floyd. De demonstratie bracht meer dan 10.000 mensen bijeen. Huidige demonstranten worden uitgehouwen als aanvullingen op verzetsfiguren uit het verleden op het monument. Van de Ven's fotopanelen vormen het decor van waaruit wij spreken en Sedoc's constructie, bestaande uit foto's en efemerea van familie en vrienden, vormen een podium voor een vertegenwoordigend lichaam en een voorstel voor hoe een door zwarten geleid Nederlands parlement eruit zou zien.
Dank aan het KomBIJ1 TV team en Quinsy Gario voor het beginnen van ons doorlopende gesprek, en Hyun Vin Kaspers voor ruimtelijke ondersteuning.
Farida Sedoc (geb. 1980, Ermelo) is een beeldend kunstenaar uit Amsterdam. Ze werkt in verschillende media zoals zeefdruk, grafische vormgeving, collage en textiel om meerlaagse verhalen en site-specific werken te maken. Haar werk is nauw verbonden met de ideologie van de straatcultuur, waar de stad en haar burgers elkaar ontmoeten en identiteit voortdurend wordt ondervraagd. Ze onderzoekt en bevraagt de hedendaagse culturele identiteit en de invloed van monetair beleid, erfgoed en politiek op de toekomst van het globalisme.
Lidwien van de Ven is een Nederlandse kunstenaar die in Rotterdam en Berlijn woont. Haar installaties zijn tentoongesteld op internationale platformen zoals Sydney Bi nnale in Australi (2006), documenta 12 in Kassel (2007), Busan Bi nnal in Zuid-Korea (2012), Museo Reina Sofia in Madrid (2014), Stedelijk Museum in Amsterdam (2014) en het Dr Bhau Daji Lad Museum in Mumbai (2019). Van de Ven is vooral bekend als fotograaf. Voor haar werk richt ze zich meestal op delen van de wereld waar zich belangrijke sociale en politieke veranderingen voltrekken. Sinds 2014 werkt ze aan een (onderzoeks)opdracht van het Van Abbemuseum in Eindhoven over Indonesi en het (Nederlandse) koloniale verleden en heden. Haar tentoonstelling 'FRAGMENTS [of a desire for revolution]' was te zien in het Van Abbemuseum in Eindhoven en bij ‘Power and other things’ in Bozar in Brussel.
